از نظر پرورش، انتخاب برای یک ویژگی معمولاً عواقب دیگری برای ویژگی‌های دیگر نیز دارد. این موضوع همچنین در مورد انتخاب برای رشد و تولید صدق می‌کند. در سویه‌های گله مادر، هر دو ویژگی مهم هستند.
اما اگر می‌خواهید ویژگی‌های مرغ‌های گوشتی را بهبود بخشید، تولید می‌تواند تحت تأثیر منفی قرار گیرد. شرکت‌های پرورش اولیه باید بر تعادل مناسب بین ویژگی‌های مرغ مادر گله و مرغ گوشتی تمرکز کنند. با این حال، هزینه یک جوجه یک روزه تنها کسری از هزینه یک مرغ گوشتی کاملاً رشد یافته است. بنابراین، یک بهبود ده‌درصدی در ویژگی‌های مرغ گوشتی بسیار ارزشمندتر از یک بهبود ده‌درصدی در ویژگی‌های سویه‌های گله مادر است. در نهایت، هدف نهایی تولید گوشت مرغ گوشتی است.
در سال 1960، حداکثر کردن رشد (تولید) معیار اصلی انتخاب برای مرغ‌های گوشتی بود. در آن زمان، تمام مرغ‌های گوشتی به صورت کامل فروخته می‌شدند. برش زدن و فرآوری بیشتر نیاز به نوع دیگری از مرغ گوشتی داشت. امروزه بیش از 40 ویژگی برای انتخاب تعیین می‌شود، از جمله بازدهی خوراک، علاوه بر رفاه و سلامت کلی پرندگان. در سال 2025، رشد به خودی خود اهمیت کمتری خواهد داشت، اما تمرکز همچنان بر ویژگی‌هایی مانند پایداری، مقاومت، بازدهی و ویژگی‌های کیفیت گوشت خواهد بود.
